โดย ผู้เขียน » Thu Nov 10, 2011 1:27 pm
ประกาศเรื่อง พระอาจารย์วิชัย กัมมสุทโธ เดินทางไปโปรดญาติโยมที่ออสเตรเลีย
ในระหว่างวันที่ 12 - 27 พฤศจิกายน 2554กำหนดการ
ศุกร์ที่ 11 พ.ย.: พระอาจารย์ออกจากสำนักปฏิบัติธรรมป่าวิเวกสิกขาราม เวลาก่อนเที่ยงวัน
และเดินทางจากสนามบินขอนแก่นถึงสนามบินสุวรรณภูมิ เวลาประมาณ 14.30 น.
ระหว่างเวลา 14.30 น.ถึง19.30 น. ท่านใดต้องการพบพระอาจารย์ กรุณาอ่านรายละเอียดเพิ่มเติมข้างล่างนี้ครับการประสานงานกับโยมพี่ยุ่น (เป็นญาติธรรมที่ผมรู้จัก) ซึ่งทำงานที่หอบังคับการบิน (AERO) ณ สนามบินสุวรรณภูมิ
รายละเอียดที่ได้รับแจ้งมาจากพียุ่นดังนี้
- พี่ยุ่นและเพื่อนๆ จะนำรถมารับพระอาจารย์ที่บริเวณผู้โดยสารขาเข้า ภายในตึกเทอมินอลในสนามบิน ช่วงประมาณบ่าย 2 กว่าๆ
ตามกำหนดการเครื่องบินจากขอนแก่น 13.10-สนามบินสุวรรณภูมิ14.15 น. และหากพระอาจารย์อยู่จนถึงตอนค่ำๆ ทางพี่ยุ่นจะมาส่งพระอาจารย์เช็คอินที่เทอร์มินอล สนามบิน
- หลังจากนั้นคณะจะนิมนต์พระอาจารย์ไปยังห้องรับรอง ชั้น 2 ของตึกหอบังคับการบิน (ตึกตรงๆ สูงๆ) http://topicstock.pantip.com/blueplanet/topicstock/2008/07/E6841972/E6841972.html
- ทางพี่ยุ่น ได้จองห้องรับรองไว้ ระหว่าง 14.00 - 20.00 น. และจะอุปัฏฐาก+สนทนาธรรมกับพระอาจารย์
- หากญาติโยมจะมาพบพระอาจารย์ที่หอบังคับการบิน
ติดต่อ พี่ยุ่น เพื่อสอบถามทางและแจ้งชื่อ-สกุลให้ทางพี่ยุ่นทราบก่อน เพื่อทางเขาจะได้แจ้งชื่อกับ รปภ. เพื่อให้ญาติโยมเข้าออกในบริเวณหอบังคับการบินได้ (ตามระบบความปลอดภัย)
เบอร์โทร. 086-5441655, 081-8034696
- การเดินทาง ไปยังหอบังคับการบิน เบื้องต้น หากมารถส่วนตัวจอดรถที่จุดจอดรถแล้วเดินไปที่หอบังคับการบินได้, หรือหากมารถแท็กซี่ ก็ลงภายในตัวอาคารและเดินไปได้เช่นกัน
- ช่วงระหว่างรอที่หอบังคับการบิน หากญาติโยมจะนิมนต์พระอาจารย์ไปข้างนอก ก็แล้วแต่ทางเรานะครับ เขาแล้วแต่เรา เสาร์ที่ 12 พ.ย.: พระอาจารย์เดินทางถึงเมืองเพิร์ธ (Perth) ออสเตรเลีย เวลาประมาณ 07.00 น.
ศุกร์ที่ 18 - พุธที่ 23 พ.ย.: พระอาจารย์ไปเมืองเมลเบิร์น (Melbourne) ออสเตรเลีย เพื่อโปรดญาติธรรม
อาทิตย์ที่ 27 พ.ย.: พระอาจารย์เดินทางออกจากเมืองเพิร์ธ เวลาประมาณ 17.00 น.
กลับถึงสนามบินสุวรรณภูมิ ประเทศไทย เวลาประมาณ 22.30 น.
"ดูก่อน ทีฆนขะ มนุษย์เรานี้ บุคคลใดได้รับความสุข ก็จะลืมความทุกข์ชั่วขณะ บุคคลใดได้รับความทุกข์ ก็หาความสุขขณะนั้นไม่พบ คนส่วนมาก เมื่อมีทุกข์ มักคิดว่าทุกข์นั้นเป็นสิ่งเที่ยงแท้ เมื่อมีสุข ก็สำคัญว่าสุขนั้นจะอยู่กับเราตลอดไป หาคิดไม่ ว่าเป็นเสมือนการเห็นดวงจันทร์ในขันน้ำ มิอาจคว้าดวงจันทร์นั้นได้ คว้าได้แต่ขันเท่านั้นเอง สุขและทุกข์จึงเป็นของไม่เที่ยง เมื่อเห็นดังนี้แล้ว ผู้มีสติก็ย่อมเบื่อหน่ายทั้งสุขและทุกข์ ย่อมหลุดพ้นจากความยึดมั่นถือมั่น ไม่วิวาททุ่มเถียงกับผู้ใด แม้คำพูดนั้นจะระคายหู ก็ให้มีสติรู้ ว่าเป็นเพียงแค่คำพูดเท่านั้น"(พุทธพจน์)