เงินทำบุญ
Posted:
Tue Oct 26, 2010 9:12 pmโดย pongsthep
การทำบุญตักบาตรเป็นประเพณีที่ดีงาม และยังให้พระพุทธศาสนาสืบทอดต่อไป แต่มีความสงสัยไม่รู้แจ้งในการทำบุญคือ
1. การนำเงินหรือปัจจัยใส่ลงในบาตรเป็นการสมควรหรือไม่ จะเป็นปาบแก่ผู้ให้และอาบัติต่อผู้รับไหม ทำอย่างไรถึงจะถูกต้อง
2. พระพุทธเจ้าเสด็จดับขันธ์ปรินิพพานไปแล้ว บาตรของพระองค์อยู่ไหน มีการเก็บไว้หรือมอบให้พระอรหันต์ท่านไหนสืบทอดหรือเปล่้า
Re: เงินทำบุญ
Posted:
Tue Oct 26, 2010 11:33 pmโดย wiweksikkaram.hi5
สวัสดีครับ
เรื่องเงิน
ก็ขอตอบคราวๆนะครับ
ตอบข้อที่ 1
ถ้าพระมีโลภะรับไว้ด้วยสาเถยจิต(ไถยจิต) พระก็อาบัติ นิสสยะคีย์ปาจิตตีย์ (พระต้องอาบัติไม่เกี่ยวกับโยม)
ต้องสละของที่ทำให้อาบัตินั้น จึงปลงอาบัติตกได้
การใส่เงินลงในบาตร ถ้าพูดให้ตรงธรรม จะเป็นสองนัยยะ คือ
เงินถ้าใช้ให้เป็นประโยชน์ ก็ได้ประโยชน์ ถ้าใช้ให้เป็นโทษ ก็เป็นโทษได้
ขึ้นอยู่กับสติปัญญาของผู้ใช้ สมมุติในโลกนี้ขึ้นอยู่กับผู้ใช้ ใช้ให้ก่อประโยชน์ หรือก่อโทษ
1.พระรับไม่ได้ ถ้ามีโลภะรับไว้ด้วยสาเถยจิต(ไถยจิต) ก็อาบัติ ถ้าจะถวายพระให้ตรงวินัย คือ ถวายให้สงฆ์แต่ให้ไวยาวัจจะมัย เป็นผู้รักษาเงิน
แล้ว ปาราวณาแก่พระคุณเจ้ารูปนั้นๆ ว่าได้ฝากปัจจัยไว้กับ อุบาสก หรือ อุบาสิกา ผู้นี้ ให้พระคุณเจ้าเรียกใช้ได้ตามสมควร
2.พระรับได้ แต่ต้องรับไปเพื่อปัจจัย 4 ไม่ใช่ไปเพื่อตน หรือ เพื่อสงฆ์
พระพุทธเจ้า ไม่ให้ยินดีใน เงินทอง แต่ทรงให้ยินดีในปัจจัย 4 มักน้อยสันโดษ ไม่ดิ้นรน
จะเป็นบาปหรือไม่ พระอาบัติเป็นเรื่องของพระ ถ้าพระมีสาเถยจิต(ไถยจิต) ก็ต้องอาบัติ บาปก็ตกอยู่ที่พระ
โยมถวายทานดีแล้วในสงฆ์ ก็ได้อานิสงค์ตามสมควรแก่บุญนั้น
อาศัย
จิตก่อนให้ตั้งใจดี จิตขณะให้ตั้งใจดี จิตขณะหลังจากให้ตั้งใจดี
ผู้รับบริสุทธิ์ อันนี้ไม่ต้องไปสงสัย ทำอุทิศถวาย พระพุทธเจ้า พระธรรม พระอริยสงฆ์เจ้า ก็ถือว่าบริสุทธิ์แล้ว
ผู้ให้บริสุทธิ์ ตัวเรานี้บริสุทธิ์หรือยัง ในด้าน จิต ศีล ธรรม
อามิสบริสุทธิ์ คือ ของที่เรานำไปถวายได้มาโดยชอบ ไม่ได้ไปคดโกงใครมาเป็นต้น
เท่านี้ก็ถือว่าทานของเราบริสุทธิ์สมควรแล้ว
เราก็น้อยไปรักษาศีล เจริญสมาธิ ภาวนา ให้ยิ่งๆขึ้นไป จนถึงมรรคผล นิพพาน
ตอบข้อ 2
พระพุทธเจ้าทรงมีพระเจดีย์ที่กล่าวไว้ในตำราที่ใช้เก็บ บาตรของท่านอยู่
การตามหาบาตรท่านนี้ไม่เป็นประโยชน์เลย
ทำไม่ไม่ตามหาพระพุทธเจ้าภายในตนละ
อย่าไปยุ่งเรื่องบาตรเลย ทำไมไม่ทำตนให้เป็นบาตรรองรับธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าดีกว่า
ให้ยุ่งในเรื่องละ กิเลส ตัญหา อุปาทาน อวิชชา ภายในตนที่ทำให้มืดบอดดีกว่า
ทำตนให้เป็นบาตรของรองรับธรรม อันมี ศีล สมาธิ ปัญญา มรรคผล พระนิพพาน จะดีกว่า
สาธุ
ขอให้เจริญในธรรม
ผู้เขียนยังมากด้วยอวิชชาอยู่มากทำให้อาจจะมีข้อผิดพลาดในคำตอบเกิดขึ้นได้ จึงขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย